Als voorbereiding op mijn onderzoek in Zeeland (Field Research) experimenteer ik met de wortelgroei van diverse landbouwgewassen. Hieronder zijn de wat oudere meer zouttolerantie soorten als gerst, spelt, biet, huttentut, koolzaad, Quinoa en zwarte mosterd.
Het landschap van Schouwen-Duiveland is onderverdeeld in kavels die vaak door sloten en wegen worden begrensd. De landindeling ontstond onder invloed van eeuwenlange culturele en natuurlijke processen. Het landschappelijk weefsel is in hoge mate bepaald door de verschillen in zoutgehalte van de bodem. Aan de bovengrondse begroeiing is dit voor een groot deel af te lezen.
De wereld boven de grond is een afspiegeling van de wereld onder de grond, maar hoe ziet die begroeide wereld er onder de grond eruit en wat is de invloed van zouten? Het is bekend dat sommige gewassen een iets gedrongener uiterlijk krijgen van een meer zout milieu. Wat voor patronen vormen de wortels, hoe grijpen ze in de bodem, wat voor samengesteld weefsel ontstaat er en hoe beïnvloeden ze elkaar?
Om het proces van wortelvorming optimaal te kunnen volgen laat ik zaden ontkiemen en kweek ze op in velden. Ik experimenteer verschillende ondergronden onder verschillende condities. De ondergronden kunnen neutraal zijn (watten, gaas, kappok, kokosvezel, hydrocultuur) of bestaan uit diverse soorten grond (of een mengsel van beide).
De historisch gegroeide landverkaveling op Schouwen-Duiveland neem ik als uitgangspunt voor een reeks collages. In geabstraheerde vorm vertaal ik de vlakken en lijnen in het landschap naar (soms in elkaar grijpende) velden van wortels. Al experimenterend kom ik tot een nieuwe vormentaal van kleuren, lijnen en structuren die zijn weerslag vind in het landschap.
Voor het kweken gebruik ik daglicht en diverse soorten kunstlicht. Met behulp van zogenaamde assimilatie lampen kan ik het kweekproces beter beheersen. Het expressieve blauwpaarsige licht wil ook gebruiken voor installaties waarbij gedurende een expositieperiode een kweekproces is te volgen.
Egied Simons
