‘Cinema uses the materials given by nature itself , by the passage of time, manifested within space, that we observe about and in which we live’ ( Tarkovsky “The Artist’s responsibility-Sculpting in Time” 1986 )
Het videowerk van Astrid van Nimwegen [NL] bestaat uit lange, enkelvoudige opnames waarin licht en tijd de ruimte krijgen om langzaam te veranderen. Het werk steunt op zorgvuldig vormgegeven parameters om zo het moment te vangen waarin een haast openbare stilte te midden van het alledaagse leven en het landschap zichtbaar wordt.
In haar werk onderzoekt ze verschillende mogelijkheden om de complexiteit van het leven bloot te leggen, om ons bestaan en onze positie in het landschap te ondervragen.
