De zeedijk langs de Oosterschelde is, op het eerste gezicht, een keiharde begrenzing tussen zoet en zout. Soms is dat ook daadwerkelijk het geval: een manier om het polderland tegen het zeewater te beschermen.
Op andere plekken is de dijk veel meer een onderdeel van het landschap, geen natuurlijke begrenzing maar wel een mede door de natuur bepaalde grens. Op de grens van kwelders en laagveen, of op de grens van inlagen en slenken.
Gerco de Ruijter (Vianen 1961) heeft in de afgelopen jaren de zeedijk van Schouwen Duiveland op 20 verschillende plekken met een vlieger en een 360 graden camera gefotografeerd. Vanaf het meest westelijk gelegen De Punt tot in de haven van Bruinisse.
Momenteel is hij op vervolg van zijn tentoonstelling TETHER de beelden van het project en de tekst van een aantal bezoekers bij elkaar aan het voegen tot een filmisch geheel.
fragment 51°40’42.02”N 3°51’26.66”O , de Heerenkeet, een geanimeerd 360 graden beeld uit de serie “Van de Punt tot Bru” gemaakt voor het project Balanceren tussen Zoet en Zout. Stem: Kees Boogerd.
