Eind 2017 verbleef ik in het oude gemaal bij de Flauwers Inlaag toen ik in de verte teja over de dijk in de vliegende storm op me af zag komen lopen. Beeldend kunstenaar teja van hoften tekent de kaart van Schouwen door te wandelen. De door haar telefoon geregistreerde sporen brengt ze via een screenshot over naar Photoshop. Zo geeft ze door het lopen het eiland vorm, maakt ze ’t eiland zichtbaar. Veel van de rode lijnen stromen naar zee. Schouwen begint al aardig een rooie kop te krijgen, maar ze wilt ook Duiveland belopen. Een van de lijnen is een vaartocht vanaf Colijnsplaat, waar ze naar toe liep, daar op een zeilboot overnachtte en de volgende dag naar Burghsluis om van daar weer terug naar huis in Haamstede te lopen. Het is een manier om ook ’s winters telkens nieuwe paden te ontdekken en het landschap te ervaren: “het mooie lage licht dat met de lange schaduwen het landschap plastisch maakt. De ruimtelijkheid van wolken, die bijna de aarde raken. Met helder koud weer is de hemel zo weids, wat vaak nog weerspiegelt wordt in de natte akkers. Het geluid van een opstijgende groep ganzen, het gejammer en de droge golf van velerlei vleugels”. Ze rust niet voor ze heel Schouwen-Duiveland heeft doorgekrast.
Met de telefoon geregistreerde sporen van haar tochten over het eiland. teja van hoften, februari 2018
Met de telefoon geregistreerde sporen van haar tochten over het eiland. teja van hoften, mei 2018
Met de telefoon geregistreerde sporen van haar tochten over het eiland. teja van hoften, augustus 2018
Bovenstaand: De sporen, gebakken in porselein. teja van hoften, maart 2018
