Mijn fascinatie voor de verborgen wetmatigheden en patronen die naar mijn idee achter alle – zelfs de meest chaotisch schijnende dagelijke gebeurtenissen – schuilgaan, kan ik tijdens dit project naar hartelust inzetten.
De balans tussen zout en zoet, overal aanwezig, volgens wetten en patronen, overal is het gevolg zichtbaar, maar altijd ontbreekt het overzicht, de eigenlijke visualisatie.
Mijn eerste stappen waren dan ook het letterlijk in beeld brengen van de balans tussen zout en zoet, met een installatie in de Bewaeschole. Heel banale gegevens over de toestroom van zout (getijden) en zoet (neerslag) water vormden de basis voor de installatie.
Niet een installatie in de tentoonstellingsruimte, maar een grote plaatsgebonden installatie in de openbare ruimte is mijn doel voor dit project. Niet alleen letterlijk groter, maar daar zijn ook meeromvattende gegevens voor nodig.
Ik ben daarvoor op bezoek geweest bij Deltares die het afgelopen jaar in samenwerking TNO en BGR het zogenaamde FRESHEM (FREsh Salt groundwater distribution by Helicopter ElectroMagnetic survey in the Province of Zeeland) onderzoek zijn gestart. Een helicopter met daaraan een ‘sigaar’ vol met electromagnetische apparatuur, vloog in een strak grid over de provincie en daarmee werd het zoutgehalte in de ondergrond gemeten.
De gegevens die daarmee verzameld zijn zullen in de komende jaren worden bewerkt en uiteindelijk worden vertaald naar een 3D zoet-brak-zout waterverdeling van het grondwater. Deze gegevens zijn eind 2016 openbaar toegankelijk.
Ik heb via Deltares nu al toegang gekregen tot de ruwe data: een kind in de snoepwinkel!
De ruwe data bestaan uit kaarten van verschillende lagen van de ondergrond, met daarin verschillende kleuren die het zoutgehalte tonen.
Eén grote kleurplaat, heel Zeeland, in laagjes gesneden en kleurgecodeerd!
Op dit moment ben ik met die ruwe gegevens aan de slag. Net als Deltares, maar het doel is uiteraard anders. Deltares komt tot een begrijpelijk en bruikbaar 3D model, waar de betrokkenen – de land- en watergebruikers – gebruik van kunnen maken om daarmee de gewassen- en irrigatie-programma’s mee te kunnen bepalen. Die visualisatie is echter enkel digitaal, en is niet letterlijk zichtbaar in het landschap.
En dát is precies wat ik interessant vind: die wetmatigheden en patronen van de ondergrond, de verdeling van zout in die ondergrond, aanwezig maar onzichtbaar; díe wil ik zichtbaar maken.
