Voor het project ‘Een landschap in disbalans’ richten we onszelf in eerste instantie op aantal fenomenen die karakteristiek zijn voor de staat van de Oosterschelde: het ontbreken van gradiënten tussen zoet en zout in de Oosterschelde als gevolg van de Deltawerken en de blokkade in de uitwisseling van modderen zandsediment door diezelfde rigoureuze menselijke ingreep. Nu deze nieuwe fenomenen zich aandienen door een menselijke ingreep in dit kustlandschap, willen we onderzoeken en werk ontwikkelen om inzage te geven in wat dit met onze perceptie van dit bijzondere landschap doet. Het Mobiel Laboratorium geeft ons een manier van observeren, acteren en interveniëren in de omgeving om te kijken hoe we het landschap kunnen doorgronden. Zo zoeken we naar nieuwe betekenissen die het landschap krijgt door ingrepen van de mens. Zo zijn bijvoorbeeld de deltawerken voort gekomen uit bescherming en verdediging tegen het water. Maar wat zijn de andere belevingslagen, transities en verandering in die het met zich heeft meegebracht?
Als eerste onderzoeksfase hebben we tijdens een verkenningsweek op Schouwen Duiveland vooral gekeken naar een drietal locaties waarbij telkens een andere wisselwerking tussen land, water en menselijke ingreep voelbaar en zichtbaar is. Dit is op de kop van het eiland bij de Verklikkerplaat, waar zich nieuwe kleine nieuwe duinen vormen en een natuurlijke overgang tussen land en water is. Als tweede de Neeltje Jans, waar zich andere waterpatronen vormen bij eb en vloed door de. De derde locatie is het gebied rond de Plompe Toren waar de dijk tussen de Oosterschelde en Schouwen-Duiveland een harde overgang maakt.
Hieruit zijn de eerste resultaten van het veldwerk naar de materialiteit van zoet en zout, modder en zand zijn te zien in de opstelling in de Bewaerschole. Het is een eerste reeks van visuele experimenten waarbij observaties uit het landschap de inspiratie zijn om een weergave te maken van de ervaring van harde en zachte lijnen op Schouwen-Duiveland. Deze soms harde, soms zachte overgangen geven ieder hun eigen balans weer die we in de ontwikkeling van ons werk willen gaan gebruiken. Momenteel blijkt uit onderzoek naar duurzaam en veerkrachtig kustbeheer hoe we weer moeten zoeken naar nieuwe evenwichten voor het kustlandschap. Waar kunnen we ruimte geven, buffers maken en een combinatie zoeken tussen harde en zachte overgangen? In plaats van aangesloten dijken en duinen rijen, ruimte maken waar land en zee op elkaar kunnen reageren door deze harde lijnen te doorbreken.
Hier is het volledige verslag te lezen over de eerste veldwerkweek van Valerie en Ronald: FieldworkSalt&Sediment01
